VERNAUWING VAN DE HALSSLAGADER
Klachten
- Meestal zijn er bij een vernauwde halsslagader geen klachten. Helaas is het maar al te dikwijls te laat wanneer de diagnose moet worden gesteld wanneer iemand een een beroerte doormaakt. Daarom is, zoals steeds, een goede preventie en screening van de risico's noodzakelijk om onheil te voorkomen.
- Bij een TIA (Transiënt Ischemic Attack) treden er neurologische klachten die seconden, minuten of hoogstens een paar uur duren en dan weer volledig verdwijnen. Het kan dan bijvoorbeeld gaan om gestoorde spraak, het wegvallen van de funcite van een lidmaat, het uitvallen van een deel van het zicht uit één oog,.... De klachten zijn in elk geval binnen de 24 uur volledig verdwenen.
- Bij een RIND (Reversible Ischemic Neurologic deficit) zijn de klachten gelijkaardig aan een TIA maar is de duur van de symptomen langer. De syymptomen duren langer dan 24 uur maar zijn na 6 weken volledig verdwenen.
- Bij een CVA (Cerebro Vasculair Accident) zijn de symptomen langer aanwezig dan 6 weken. De recuperatie van de afwijkingen is afhankelijk van heel veel factoren en is bij iedere patIênt verschillend.
Complicaties
CVA met blijvende symptomen
Coma, al dan niet definitief
Plotse dood
Diagnostiek
Hartonderzoek (ECG) en labo
CT scan van de hersenen
Echo-onderzoek van de halsvaten (Duplex)
Bij afwijkende Duplex: angiografie
Beschrijvingstitel
Als de vernauwing in de halsslagader is aangetoond en deze verantwoordelijk lijkt te zijn voor de TIA of CVA zal een behandeling worden ingesteld. Dit kan met medicijnen of door middel van een operatie (voor de operatie zelf zie verderop).
Medicamenteus
Uit veel studies is inmiddels gebleken dat bij een vernauwing van 70% of minder de risico's van een operatie niet opwegen tegen die van behandeling met medicijnen. De patiënten krijgen een middel dat de klontering van bloedplaatjes moet tegengaan. Aspirine® is de merknaam van zo'n middel, dat onder allerlei andere benamingen verkrijgbaar is. Daarnaast bestaan er nog andere stoffen die hetzelfde effect hebben. Iedere neuroloog zal zijn of haar eigen favoriete middel voorschrijven.
Operatief
Het risico van een operatie bedraagt in centra met veel ervaring ongeveer 2 tot 4 procent. Uit onderzoek blijkt dat patiënten met een vernauwing van meer dan 70% die symptomen geeft een kleiner risico op beroerte hebben wanneer zij zich laten opereren dan bij medicamenteuze behandeling. Het is de afweging tussen het eenmalige risico van de operatie en het langdurige risico van de medicamenteuze behandeling. Wanneer de vernauwing minder is dan 70% maar er sprake is van een een krater in de wand van waaruit propjes geschoten worden dan is ook operatie de betere optie. Wanneer er een compleet infarct is opgetreden dat helemaal geen herstel laat zien heeft een operatie natuurlijk niet veel zin meer.
Het al dan niet opereren van een vernauwing in de halsslagader hangt dus af van veel verschillende factoren:
- zijn er klachten of niet?
- is er al een beroerte (of een voorteken ervan) geweest?
- wat is het riscio op een beroerte in de toekomst indien we niet opereren?
- de leeftijd en levensverwachting van de patiënt(e)?
- de ernst van de vernauwing?
- de andere aanwezige aandoeningen en risicofactoren (hart, longen, rookgedrag, ongecontroleerde diabetes of hoge bloeddruk, ...)
- het geslacht
Risico's
De belangrijkste en meest ernstige complicatie is natuurlijk de beroerte, juist datgene wat we met de ingreep proberen te voorkomen. Het risico hierop momenteel iets meer dan 1%.
Overige risico's zijn:
nabloeding. Patiënten die een carotisoperatie ondergaan gebruiken over het algemeen bloedverdunners, die dit risico vergroten. Een bloeding kan tot gevolg hebben dat het strottenhoofd wordt dichtgedrukt en de patiënt opnieuw of langer een buisje voor de beademing moet hebben. Er is zelden aanleiding tot een tweede operatie en het loopt doorgaans zonder verdere gevolgen af.
uitval van een stembandzenuw. Om een goed overzicht te verkrijgen moeten er nogal wat weefsels opzij gehouden worden, vooral als de carotis diep ligt en de splitsing hoog zit (achter de kaakhoek). De zenuwen hebben dan soms door druk te lijden, wat heesheid tot gevolg kan hebben. Dit trekt meestal in enkele weken tot maanden weer bij.
uitval van de tongzenuw. De tongzenuw loopt min of meer over de splitsing heen en moet, vooral wanneer de vernauwing hoog oploopt, soms wat worden weggetrokken. Uitval heeft tot gevolg dat de tong moeilijker wordt bewogen, wat te merken is bij eten en praten. Ook dit trekt vrijwel altijd weer bij.
doofheid aan de kaak. Omdat nogal wat kleine onderhuidse zenuwen bij de toegang moeten worden doorgesneden geven de meeste patiënten na de operatie een doof gevoel onder de kaak aan. Dit is volledig onschuldig en trekt ook vaak weer bij.
algemene complicaties. De halsslagader is vaak niet de enige vernauwing, het betreft meestal een algemeen vaatlijden. Verder gaat het meestal om oudere patiënten met andere aandoeningen in de voorgeschiedenis, al dan niet samenhangend met het vaatlijden. Te denken valt aan hartproblemen, longproblemen of b.v. diabetes. Door middel van vooronderzoek wordt getracht deze bijkomende risico's zoveel mogelijk te beperken
Beschrijvingstitel
Geef een beschrijving voor dit tabblad op en voeg informatie toe die interessant is voor sitebezoekers. Als u de tabbladen bijvoorbeeld gebruikt om diverse services uit te lichten, kunt u beschrijven wat deze service uniek maakt. Als u tabbladen gebruikt om menugerechten weer te geven, beschrijft u waarom een bepaald gerecht de moeite waard of ontzettend lekker is.
